La Bouillonnante 2013

In 2013 I took pictures of trail-running events instead of running them. Photographing was just as much fun, but I always had the feeling I was missing out by not running. I stopped photography when it turned out that there was little money to be made with it. I couldn't raise an income with photography.

La Bouillonnante is one of the great Belgian trails with distances up to 54 kilometers and 2450 meters of altitude meters around Château de Bouillon. The competition is held in April among bright green leaves emerging in the spring forest. The river that meanders through the landscape is the Semois.

Every trail competition has its heroes and a large group back-of-the-pack runners. I am a back-of-the-pack runner and could only take a good look at the fast runners during photography. Frenchman Michel Verhaeghe won the Bouillonnante of 2013 and sneaked through the forest like a leopard with an incredible concentration. Afterwards he said he didn't see me at all. Olivier Harduin was less than fifteen minutes slower than Verhaegh, but was fully aware of his surroundings and clowning round. Two fast runners with a completely different style.

Olivier "La Confrérie Des Horizons" Harduin. 54 kilometers in 5:10:39.

Winner 2013 Michel Verhaeghe. 54 kilometers in 4:58:47.

Wupperbergetrailmarathon

De Wupperbergetrailmarathon is een "privater Einladungslauf" met 1500 hoogtemeters over 42 kilometer. Om mee te mogen doen stuur je een e-mail naar Oli. Ik kreeg al snel een vrolijk mailtje terug: "Gerne kannst du mitlaufen. Du bist eingeladen."

“Haftungsausschluss: Das übliche Blabla…ihr lauft auf eigene Gefahr und macht mich im Schadensfalle für nichts haftbar.”

— https://oliwupperbergemarathon.wordpress.com

Moselsteig - 365 kilometer

De Moselsteig is wellicht mooier dan de Rheinsteig. De auto geparkeerd in Neumagen-Dhron. De eerste dag Mülheim (Mosel) bereikt en de tweede dag in Kröv beland. De laatste etappe ging tot het busstation van Traben-Trarbach. Hoogtepunten blijven voor mij de geweldige Weinschorle's. Dit keer ook een Weinschorle van een Rotling. Ik ken geen betere zomerdrank. Inmiddels kan ik ze ook in Amsterdam tot in perfectie maken.

Römer-Lippe-Route

Hoewel mijn focus al weer lang op het hardlopen ligt, was ik van kinds af aan vooral een fietser. Toen ik 12 jaar was fietste ik al naar het Ruhrgebied om net voor het avondeten weer thuis te zijn. Uiteraard zonder mijn ouders te vertellen waar ik heen ging. Tussen het Ruhrgebied en mijn ouderlijk huis ligt de Römer-Lippe-Route. In 2016 was dit mijn zomervakantie, een paar dagen freewheelen op mijn Specialized AWOL. Geen zware vakantiefiets, maar zo minimaal mogelijk beladen: tentje van 900 gram, slaapzak en luchtmatje. De temperatuur was een heerlijke 30 graden Celsius. Toen het weer na drie dagen omsloeg naar 22 graden vond ik het veel te koud en heb mijn vakantie vroegtijdig beëindigd.

View fullsize

Mullerthal Trail - 112 km

Het is traditie dat ik met Pasen een lang weekend ga kamperen. Soms valt Pasen vroeg en is het ijskoud. 2016 was zo'n koude Pasen. We hebben één 37 km etappe van de Mullerthal Trail gelopen. De rest van de tijd ging op aan het koken rond het kampvuur en het pellen van paaseieren, de buren op de camping waren zo aardig één van de kinderen op ons af te sturen met een mandje paaseieren. Ik ben gek op de Christelijke feestdagen. Niet om religieuze redenen, maar Pasen moet gevierd worden met het buitenzijn om het voorjaar te voelen. Ook al is het niet warmer dan 10 graden.

In de zomer ziet het gebied er uit als The Shire uit The Hobbit. Ik heb ook nog eens een keer route 1 (38 km) en route 2 (37 km) binnen 24 uur gelopen. In totaal 75 km.

Röntgenlauf - 63,3 km ultramarathon

Ik heb de Röntgenlauf twee keer gelopen als wedstrijd. Het is één van de mooiste herfstultra's die je kunt lopen op een redelijke rijafstand van Amsterdam. De complete Röntgenlauf volgt de Röntgenweg, een wandelpad dat genoemd is naar Wilhelm Conrad Röntgen, afkomstig uit Remscheid-Lennep. De derde keer dat ik de Röntgenweg liep was rond 1 januari 2016, maar in twee rustige hardloop-etappes verdeeld over twee dagen. De mooie herfstkleuren waren verdwenen.

Slingetrail 35 km

Van de organisatie: "Het is niet aan te raden om telefoons, iPods of andere spullen die niet tegen water kunnen mee te nemen in een heupgordel of zo… We hebben ivm de nazomerse temperatuur voor wat verkoeling gezorgd." De verkoeling bleek het doorkruisen van een meer in de oude kleigroeve en een oversteek van de Slinge tot - letterlijk - ver over de ballen in het water. Slechts twee edities heeft de Slingetrail het volgehouden. Ik ben blij dat ik aan beide edities kon meedoen, in 2014 en 2015. De Slingetrail liep door de mooiste stukjes van het Woold.

Best of all. Beide jaren liep ik samen met Andries Welles. Niet omdat we dat afgesproken hadden maar gewoon omdat het goed gezelschap was.

View fullsize

Ahrsteig - 100,7 kilometer

De Ahrsteig begint bij de bron van de Ahr en eindigt bij de monding van de Ahr in de Rijn. Ik ging de gehele 100 kilometer hardlopen. De eerste dag heb ik al na een kilometer of twintig een hotel genomen. Dat betekende dat het zwaartepunt van de tocht op de tweede dag zou vallen. De dag begon in de regen maar halverwege de dag klaarde het op. Vanaf Kreuzberg kun je de Rotweinwanderweg nemen die paralel loopt aan de Ahrsteig. Dat is zeker aan te raden omdat de Rotweinwanderweg een stuk hoger loopt, tussen de wijnranken. Het uitzicht is spectaculair. De tweede dag liep ik ongeveer 70 kilometer. Mijn poging om op de tweede dag het eindpunt te halen mislukte. Dat betekende dat de derde dag - een schamele 10 kilometer - de zwaarste dag zou worden. Je wilt niet weten hoe zwaar de spierpijn is na 70 kilometer hardlopen. Auw!

View fullsize

Rheinsteig - 320 kilometer

De Loreley kende ik van mijn eerste treinreis naar Athene toen ik 17 was. Het stuk langs de Rijn was één van de hoogtepunten van de ruim vijftig uur durende treinreis naar Griekenland. Ik kon dan ook niet anders dan bij Sankt Goarshausen beginnen aan de Rheinsteig voor een dagetappe van 50 kilometer naar Assmannshausen, beroemd om de rode wijn. Na Sankt Goarshausen loop je al snel over de 132 meter hoge rots. Maar eenmaal op de Loreley zie je er weinig meer van. Het was ongewoon warm die dag met temperaturen tot 37 graden. Op één moment zat ik op het randje van een beginnende zonnesteek. De Rheinsteig is 320 kilometer lang en ik ben de afgelopen jaren, verdeeld over verschillende weekenden, tot Rüdesheim gekomen. Het blijft een machtig mooi gebied voor de ultraloper.

Een jaar later heb ik het stuk vanaf Sankt Goarshausen nog een keer overgedaan. Met natuurlijk gerookte forel en een Weinschorle tijdens het hardlopen.

Trail de Nobressart - 50 kilometer

Van de «Elchertoise van JPP» heb ik waarschijnlijk het meest genoten. Een weekend in Nobressart samen met de hardloopvereniging Loopqlub waar ik toen lid van was. Ik was de enige die zich ingeschreven had  voor de lange afstand, dus liep ik grotendeels alleen. Ik had de maanden ervoor slecht getraind en had weinig verwachtingen. Desondanks liep ik de hele afstand in een heerlijke flow. En natuurlijk waren er bij de finish hammen aan het spit.

Trail des Hautes Fagnes - 38 kilometer

Werkelijk een charmante Belgische trail. Acht euro inschrijfgeld én een gratis T-Shirt. De officiële 38 kilometer werden er 40 of zo. N'importe quoi.

Limburgs Zwaarste - 80 kilometer

Na een aantal 50 en 60 kilometer trails begon ik mij ergens in 2012 af te vragen of er een echte 100 km-ultraloper in mij zou schuilen. Er is natuurlijk maar één manier om daar achter te komen: je inschrijven voor een 100 kilometer hardloopwedstrijd. Limburgs Zwaarste is dan een toepasselijke naam voor mijn keuze. Bovendien bestaat deze natuurloop uit een basisafstand van 60 kilometer plus twee 'loops' van 20 kilometer. De eerste loop van 20 kilometer ging prima, de tweede loop naar Valkenburg redde ik niet. Ik ging gewoonweg te langzaam. Het nieuwe doel werd 80 kilometer. Die afstand liep ik uit. Na de finish bereikte te weinig bloed mijn hersenen waardoor ik op het randje zweefde van flauwvallen. De rest van de nacht zat ik zo vol stresshormonen dat ik om 3 uur 's nachts nog op het randje van mijn hotelbed zat. Ik geloof dat ik mij prettiger voel bij afstanden tot 50 of 60 kilometer.

Crêtes de Spa - 50 kilometer

De Crêtes de Spa is een echte wintertrail. Ik heb de 50 km-afstand twee keer gelopen. Beide keren lag er nog gedeeltelijk sneeuw en was het bikkelen. Het parcours is mooi en de eerste keer rende ik heel hard de finish over naast de finishboog. Mijn finish werd niet geregistreerd en in de bus richting Nederland belde een bezorgde organisatie mij op mijn mobiele telefoon; of ik nog ergens in het bos rond zwierf.

Trail des Fantômes - 50 kilometer

Nadat ik in 2010 de Veluwezoomtrail van 50 kilometer fluitend uitliep, leek mij een 50 kilometer trail in de Belgische Ardennen geen enkel probleem. Dat viel toch een beetje tegen. Na ruim 7 uur kwam ik over de finish, met nog maar negen teennagels. Ik overdrijf. De nagel viel er pas na een week af.

Daarna zou ik de Trail des Fantômes in 2012 nog eens gedeeltelijk lopen - uitgestapt wegens een zomergriepje waarvan ik nog niet hersteld was - en in 2013, 2014 en 2015 ook nog eens helemaal uitlopen. De 50 kilometer-afstand. Na de vijfde keer vond ik het wel even welletjes. Je moet jezelf niet te veel herhalen in het leven.

Ronde van Amsterdam (61,3 km)

Wat is er leuker dan een rondje rond eigen stad te lopen? Omdat Amsterdam de hoofdstad is kom je dan al snel uit op 60 kilometer. Rondje Amsterdam werd georganiseerd door de legendarische Willem Mütze (o.a. Limburgs Zwaarste) in samenwerking met sv De LAT in Diemen. 

Dit zou mijn eerste 60 kilometer worden. Onderweg was er likeur en na binnenkomst zat ik al aan het bier voordat er iemand achter kwam dat mijn eindtijd niet genoteerd was.